ظریفه یعقوبی: «در زندان من را می‌زدند که از آمریکا و اسرائیل برای تظاهرات پول می‌گیری»
ظریفه یعقوبی یکی از فعالان حقوق زن که سال گذشته‌ی خورشیدی از سوی نیروهای حکومت سرپرست از کابل بازداشت شده بود، اعلام کرده است که مسوولان زندان حکومت سرپرست او و تمام زنان زندانی را به شدت شکنجه کرده است.
خانم یعقوبی در صحبت با شبکه تلویزیونی ۴ بریتانیا گفته است: «۴۱ روز در زندان حکومت سرپرست بودم که مثل ۴۱ سال گذشت. آن‌ها من را می‌زدند و می‌پرسیدند کدام کشور به شما پول می‌دهد که علیه حکومت تظاهرات کنید.»
او تاکید کرد: «آن‌ها [افراد حکومت سرپرست یا مسوولان زنان] می‌گفتند که شما از اسرائیل، آمریکا و کشورهای دیگر پول می‌گیرید.»
ظریفه یعقوبی در ماه عقرب سال گذشته خورشیدی از سوی استخبارات حکومت سرپرست در محل برگزاری یک کنفرانس مطبوعاتی در دشت برچی کابل دستگیر شد. او و دیگر زنان معترض در این کنفرانس می‌خواستند موجودیت «جنبش زنان افغانستان برای برابری» را اعلام کنند.
همچنین عظیم عظیمی یکی دیگر از همراهان خانم یعقوبی که همزمان با او بازداشت شده بود، گفت: «من را به ریاست ۹۰ استخبارات بردند. وقتی مرا به زیر زمینی بردند، داد و بیداد مردم را شنیدم. یکی شکنجه می‌شد. دیگری از سقف آویزان بود. کسی را می‌زدند. کسی را با پیپ آب شکنجه می‌کردند.»
او نیز به شبکه ۴ بریتانیا گفته است: «آن‌ها می‌گفتند که شما از اسرائیل، آمریکا و کشورهای دیگر پول می‌گیرید.»
هر دوی این قربانیان توانستند از کشور بیرون شوند. اما مقامات حکومت سرپرست به شبکه ۴ بریتانیا، شکنجه این فعالان را رد کرده‌اند.
مقامات طالبان مدعی اند که آنان برای دریافت پناهندگی ادعای شکنجه را مطرح می‌کنند.
با این وجود خالد قادری، نویسنده‌ای که ۱۱ ماه در زندان حکومت سرپرست بسر برد و پروانه ابراهیم خیل؛ فعال مدنی چشم دیدهای مشابه خود را از شکنجه توسط افراد حکومت سرپرست باز گو کردند.
این در حالی است که حکومت سرپرست از زمان تسلط اش بر افغانستان بارها اقدام به بازداشت خودسرانه‌ی فعالان حقوق زن، فعالان مدنی و خبرنگاران کرده است.
براساس گزارشی که رسانه‌های مختلف و نهادهای حقوق بشری نشر کرده اند، دیده می‌شود که بسیاری از آنان در زندان‌های حکومت سرپرست به صورت خیلی وحشتناک شکنجه می‌شوند.
با این وجود تا اکنون نهادهای حقوق بشری ملی و بین‌المللی، موفق نشده اند که در این زمینه نظارت‌های دقیق و همه جانبه از زندان‌های حکومت فعلی داشته باشند.
