خبرگزاری آسوشیتدپرس گزارش داد که یک دختر ۱۵ ساله افغان در اردوگاه آوارگان در حومه شهر کابل به صورت اجباری، وادار به ازدواج شده است.
این رسانه از این دختر به نام شمیلا یاد کرده و می‌گوید که او گفته است که آرزو داشت تا درس بخواند، کار کند و به اهدافش برسد.
در ادامه آمده است، شمیلا که در مراسم عقد، با پیراهن سرخ در میان زنان نشسته بود، اطرافیانش به او تبریکی می‌دادند، اما او احساس می‌کرده که «دختر بدبختی» است.
در گزارش آمده است که یک عکاس آسوشیتدپرس از مرز شرقی افغانستان با پاکستان تا مرز غربی این کشور با ایران سفر کرده تا وضعیت آوارگان را از نزدیک ببیند.
این رسانه گفته است که یک دختر آواره دیگر نیز در ۱۴ سالگی در حومه کابل به ازدواج اجباری داده شده است.
براساس گزارش‌های سازمان ملل، حدود دو و نیم سال پس از بازگشت حکومت سرپرست به قدرت، بیش از ۲۸ میلیون نفر در افغانستان برای بقا به کمک‌های بین‌المللی متکی‌اند.
باید گفت، مهاجرانی که در ماه‌های گذشته از پاکستان و ایران به‌طور اجباری به افغانستان بازگشت داده شده‌اند، جزو آسیب‌پذیرترین اقشار در افغانستان هستند. بسیاری از آوارگان در زمستان سرد افغانستان، در کمپ‌های پناهندگان زندگی می‌کنند و قادر به تهیه غذا یا مواد سوخت کافی در زمستان نیستند.
آسوشیتدپرس نوشت در بین آوارگان، برخی زنان و کودکان مجبور می‌شوند که گدایی کنند. برخی دیگر دختران خردسال خود را راضی به ازدواج می‌کنند تا پولی برای ادامه زندگی به دست آورند.
شمیلای ۱۵ ساله گفت که من چاره دیگری ندارم. اگر قبول نکنم، خانواده‌ام آسیب خواهند دید.
در گزارش این رسانه آمریکایی آمده است که خانواده داماد به پدر شمیلا پول داده تا بدهی‌هایی را که او مجبور بود برای حمایت از همسر و فرزندانش بگیرد، پرداخت کند.
شمیلا می‌گوید که روزی او می‌خواست درس بخواند و کار کند.
به گفته‌ی این دختر ۱۵ ساله، باید به مکتب می‌رفتم. حالا من باید تمام رویاهایم را فراموش کنم تا بتوانم به پدر و خانواده‌ام کمک کنم. شاید بتوانم باری از روی دوش آن‌ها بردارم.
باید گفت که با تسلط حکومت فعلی بر افغانستان، محدودیت‌ها بر زنان و دختران در سراسر افغانستان تشدید یافته است. دختران و زنان از مکتب و دانشگاه و کار در سازمان‌های داخلی و بین‌المللی بازمانده‌اند.
