زنان معترض: حکومت افغانستان نمی‌تواند با سرکوب زنان صدای عدالت‌خواهی را خاموش کند
شماری از زنان معترض و اعضای «ائتلاف مستقل جنبش‌‌های اعتراض» در ولایت تخار خواستار آزادی فعالان حقوق زن از زندان حکومت سرپرست شدند.
زنان معترض با تجمع در یک مکان سربسته از حکومت سرپرست خواستند که زنان بازداشتی را فوراً و بدون قیدوشرط آزاد کند.
آنان می‌گویند: «حکومت سرپرست با بازداشت و سرکوب زنان معترض نمی‌توانند صدای عدالت‌خواهی را خاموش کنند.»
از سویی هم، شبکه‌ی مشارکت سیاسی زنان در کابل در پیوند به بازداشت اخیر فعالان حقوق زن اعتراض کرده و از سازمان‌های حقوق بشر خواسته‌اند که برای رهایی این زنان اقدام کنند.
این در حالی است که چهار فعال حقوق زن از جمله ندا پروانی، ژولیا پارسی، منیژه صدیقی و پریسا آزاده در زندان حکومت سرپرست به سر می‌برند.
حکومت سرپرست در باره بازداشت و محل نگهداری آنان چیزی به رسانه‌ها نگفته است.
سازمان عفو بین‌الملل روز گذشته در پیوند به بازداشت پریسا آزاده گفت که به شدت نگران بازداشت زنان هستند.
در همین حال، نصیر احمد فایق، نماینده افغانستان در سازمان ملل ادامه این بازداشت‌ها را خلاف قوانین اسلامی و بین‌المللی عنوان می‌کند.
باید گفت که حکومت سرپرست از زمان تسلط دوباره بر افغانستان بارها زنان معترض و فعالان حقوق‌‌بشری را بازداشت و زندانی کرده‌اند.
همچنین بیش از دو سال می‌شود که حکومت سرپرست دختران بالاتر از صنف ششم را در افغانستان از رفتن به مکتب منع کرده است.
وزارت تحصیلات عالی حکومت فعلی، زنان و دختران افغان را از تحصیل در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی نیز بازداشته است.
این اقدام حکومت فعلی باعث شده است که میلیون‌ها دانش‌آموز دختر از آموزش باز بماند.
در کنار آن زنان از رفتن به باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفاتر سازمان ملل در افغانستان منع شده‌اند.
علی‌رغم واکنش‌ها و محکومیت‌های جهانی، حکومت سرپرست تا اکنون از تصمیم‌شان درباره‌ی آموزش زنان و دختران عقب‌نشینی نکرده‌اند. حکومت فعلی کار زنان در ادارات دولتی و غیردولتی را نیز منع کرده است.
