زنان معترض: حذف زنان و دختران افغان از تمام عرصه‌های اجتماعی جریان دارد
شماری از زنان معترض و اعضای «جنبش زنان عدالتخواه افغانستان» می‌گویند که سکوت جامعه‌ی جهانی در برابر بی‌عدالتی‌ها در افغانستان، مهر تاییدی بر آپارتاید جنسیتی در کشور است.
زنان معترض امروز (چهارشنبه، ۱۲ میزان) در شهر تهران در یک مکان سربسته دست به اعتراض زده و گفته‌اند که حکومت سرپرست علاوه بر سرکوب اعتراضات زنان با ابزار شکنجه و بازداشت، در سکوت مجامع بین‌المللی و مردم افغانستان، دست به اعمال«هر نوع ظلم و ستم» می‌زنند.
آنان می‌گویند که نیروهای حکومت فعلی، ندا پروانی و ژولیا پارسی، دو زن معترض همراه با اعضای خانواده‌ی‌شان را فقط به جرم «حق‌خواهی» برای مردم افغانستان بازداشت و زندانی کرده‌اند.
اعضای جنبش زنان عدالتخواه افغانستان تاکید کرد که حذف زنان از تمامی عرصه‌های اجتماعی، کشتارهای بدون محاکمه، غصب زمین‌های مردم و کوچ دادن اجباری صاحبان آن در افغانستان تحت حاکمیت حکومت سرپرست در جریان است.
آن‌ها افزوده‌اند که سکوت جامعه‌ی جهانی و سازمان ملل متحد در برابر نقض آشکار حقوق زنان در افغانستان، به معنی حمایت از تبعیض جنسیتی است.
زنان معترض می‌گویند که جهان باید موضع خود را در برابر قضایای جاری در افغانستان روشن کند و سازمان ملل متحد نیز به ارزش‌های حقوق بشری، انسانی، اخلاق و حقوق مدنی اقلیت‌های افغانستان احترام گذاشته و در زمینه‌ی رفع مشکلات موجود، اقدام عملی نماید.
اعتراض‌کنندگان گفته‌اند که برای برچیدن بساط تمامیت‌خواهانه‌ی حکومت فعلی باید از سوی سازمان ملل، نهادهای حقوق بشری، جامعه‌ی جهانی و مردم افغانستان، اقدام فوری صورت گیرد.
همچنین زنان معترض تمام رفتارهای خشونت‌آمیز و غیر انسانی حکومت فعلی را به شدت محکوم کرده است.
این در حالی است که نیروهای حکومت سرپرست ندا پروانی را همراه با کودک و همسرش به‌تاریخ ۲۸ ماه سنبله و ژولیا پارسی را به‌تاریخ پنجم میزان از شهر کابل بازداشت کردند.
نهادهای امنیتی و سخنگویان حکومت سرپرست تا اکنون در مورد بازداشت این فعالان حقوق زن اظهار نظر نکرده‌اند.
با این وجود یوناما یا دفتر هیأت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان نیز در یک اعلامیه، خواستار توقف بازداشت‌های خودسرانه از سوی حکومت سرپرست شد.
قابل ذکر است که حکومت فعلی پیش از این هم بارها زنان معترض را بازداشت و زندانی کرده‌اند. نیروهای حکومت سرپرست بارها اعتراضات و تجمات زنان را هم سرکوب می‌کند. زنان معترض هرازگاهی در مکان‌های سربسته تجمعات اعتراضی برگزار می‌کنند.
