مداخله و باج‌گیری افراد حکومت در نهادهای مددرسان؛ ۸۰ درصد نهادها فعالیت خود را در دایکندی متوقف کرده‌اند
منابع محلی از ولایت دایکندی می‌گویند که ۴۵ موسسه‌ی امدادرسان در این ولایت فعالیت داشت، اما ۸۰ درصد این موسسات از زمستان سال گذشته به این طرف به‌دلیل باج‌گیری، مداخله و عدم همکاری افراد حکومت سرپرست، فعالیت خود را در دایکندی متوقف کرده‌اند.
منبع امروز (شنبه، ۲۴ سرطان) به رسانه گوهرشاد گفت که فردی به نام ملامحمدالله اقبال، رییس اقتصاد حکومت سرپرست و خواهرزاده والی ولایت دایکندی در امور کاری نهادهای مددرسان مداخله می‌کنند.
او گفت توقف فعالیت این موسسات مردم را در شرایط خیلی بد قرار داده است.
وی تاکید کرد که موسسات مددرسان گفته‌اند تا زمانی‌که مداخله و باج‌گیری افراد حکومت سرپرست متوقف نشود، فعالیت‌شان را از سر نخواهند گرفت.
همچنین یک منبع دیگر به رسانه گوهرشاد گفت که در پی مداخله، باج‌گیری و عدم همکاری ملامحمدالله، تا اکنون ۱۷ سازمان کمک‌رسان از جمله اکشن‌اید، رازی، برک، سی‌آر اس و ام‌سی‌سی و … فعالیت خود در این ولایت را متوقف کرده‌اند.
با این وجود، سید مصطفی صالح، رییس اطلاعات و فرهنگ دایکندی با رد این موضوع به رسانه گوهرشاد گفت که توقف فعالیت موسسات مددرسان در این ولایت حقیقت ندارد و تمام موسسات در دایکندی فعال می‌باشند.
آقای صالح می‌گوید که امکان دارد، شماری از موسسات مددرسان به دلیل نداشتن توافق‌نامه‌ی همکاری فعالیت‌شان بعد از یک ماه متوقف شده باشد، اما افراد حکومت سرپرست در روند کاری هیچ موسسه‌ی مداخله نکرده‌اند.
او تاکید کرد: «به‌خدا والی دایکندی یک فرد دلسوز است و برای این‌که مردم این ولایت تماماً بی‌چاره و فقیر هستند، والی نهایت همکاری را با موسسات مددرسان دارد.»
وی افزود که اگر مسوولان حکومتی موسسات را نظارت نکنند، آنان به فکر مردم بی‌چاره و فقیر نیستند و تنها به جیب و منفعت خودشان‌شان فکر می‌کنند.
قابل ذکر است که پیش از این نیز گزارش‌های از مداخله مسوولان محلی در کار نهادهای مددرسان در سایر نقاط کشور منتشر شده است.
این در حالی است که چندی پیش اداره بازرس ویژه امریکا برای بازسازی افغانستان (سیگار) اعلام کرده بود که افراد حکومت سرپرست از ماه نومبر ۲۰۲۲ تا فبروری ۲۰۲۳، ۴۹۴ بار در کار نهادهای کمک‌کننده بین‌المللی در افغانستان، مداخله کرده‌اند.
ولایت دایکندی، یک ولایت محروم و دورافتاده بوده که اکثریت مردم این ولایت متکی به زراعت و مالداری می‌باشند. تمام باشندگان این ولایت را مردم هزاره و شیعه تشکیل می‌دهند که همواره مورد بی‌رحمی و کم‌لطفی حکومت‌های فعلی و قبلی قرار گرفته‌اند.
